lunes, 19 de mayo de 2014

17 MAIO: GORILAS A PILAS + KLAUSURA

En el día de las Letras Galletas programamos a dos grupos de nuestra nazón ourensiana, ese lugar onde as mulheres son máis gorentosas, fai calor e se bebe licor café salvo que alguén invite a outra bebida.

Como é festa nazonal na honra de Xosé María Díaz Castro, o prezo será duns RIDÍCULOS 2 EUROS GALEGOS. Os irmáns portugueses e brasileiros están especialmente convidados. Incluso los espanholes. O lugar, o CAFÉ CULTURAL EL PUEBLO. A hora? Ahora non, o sábado 17 de maio ás 21:30.

GORILAS A PILAS son xóvenes pero fan punk e as súas propias cancións, exactamente igual que o que fixeron grupos que agora adoras ou deberías adorar, como os Minutemen, Ramones, Sex Pistols ou Siniestro Total. No rock and roll a veteranía non é un grado, senon ó revés, por iso é lamentable ver arrastrarse a todos aqueles rockers ochenteros tentando parecer chavalotes. Son frescos e espontáneos.

KLAUSURA son máis punk que rock e especialmente son de Ourense. Iso nótase no toque canalla do que tocan (valga a redundancia), mesmo cando se enfrentan a clásicos dos que todo o mundo coñece. Son frescos.

9 MAIO: CUELLO + MONSTRUO


Cuello chegan por primeira vez a Ourense dende Valencia presentando Modo Eterno, primeiro no ránking nacional de Mondosonoro mentres escribimos estas liñas. Cuello xunta a membros de bandas de traca como Betunizer, Derrota, Tucán ou Los Tracahombres para parir un punk que xunta forza e velocidade con melodía sen que se noten as costuras. Todo ben afinado para bailar e, sobre todo, para poguear deleitándose con reminiscencias ó pop clásico mesturado con apmlis roncando ó vermello. Engraxen os esqueletes e espérense o mellor.

https://bcoredisc.bandcamp.com/album/modo-eterno

Estarán na perfecta compañía dun dos clásicos de PORNO: Monstruo, la niña bonita, uns desherdados que crían polos no local de ensaio e que algúns definen como o equilibrio perfecto entre a trapallada e a intelectualidade. Para outros simplemente son uns colgados que fan ruído. En todo caso, seguirán a súa premisa intelectual: todo para o pobo, pero sen o pobo, agasallando ós presentes cos seu punk salteado de matices, pasando da escuridade ó brillo pop ou paseándose polas fosas abisais da psicodelia e o hipnotismo kraut para logo sonar como o garaxe no que teu pai está furando unha chapa de metal cun taladro.

http://discosporno.bandcamp.com/album/monstruo-3

5 euros ridículos para poder entrar.

3 MAYO: GUERRERA EN EL PUEBLO C.C.


Os que viron a Guerrera en directo algunha vez, nas distancias cortas, seguramente aínda estean en trance por ese sonido que parecen golpes vindo de todas partes, como se estiveras facendo pogo con osos pardos. Seguramente aparezan movendo a cabeza pola porta do Café Cultural El Pueblo este sábado 3 de maio coa entrada na boca, e se abran paso babeando ata a primeira fila para poder sentir máis forte e máis preto o poder. Cada vez máis rápido e sen poder conterse, nunhas emocións parecidas ás que relataba Jaime Gonzalo sobre Iggy Pop:

“(...) ahí estaban al alcance de mi mano los atributos de Iggy Pop, oscilando cual péndulo de Foucault, ofrendados como un grueso y cárdeno gusano hipertrofiado que parecía decir “nene... ¡devórame!”. ¿Qué hacer? No me disuadían sus dimensiones – notables pero no extraordinarias -, tampoco admitir unas inclinaciones anfibias ya exploradas durante la adolescencia, ese período de pruebas. Como Goldstein, me carcajeaba de los prejuicios y bien podía imaginarme succionando simbólicamente aquel falo legendario, extrayendo por ese obsceno conducto todo el poder que emanaba de Iggy Pop, mitológico fauno, atlético áspid. Yo tampoco era gay, pero si antropófago, y en aquellos momentos, el deseo de canibalizar a Iggy, de sorber su enviciada sustancia, néctar sexual, narcotizante toxina con la que sojuzgar hombres y mujeres, homos y heteros, carne y pescado, me perforaba los parietales con zumbante rebufo de bala trazadora.”


Evidentemente Guerrera sonan sexuais, pero non tan fálicos. A súa mística ten menos que ver coa antropofaxia que co lume e os elementos en xeral. Son exóticos pero non en plan africano, máis ben zulú ou azteca. En disco xa son a hostia pero o seu sonido sucede de verdade cando non teñen que estar recluídos nos surcos dun vinilo ou en ceros e uns dixitais. E se non estiveches no Pueblo aínda esta é a mellor oportunidade para que te plantes diante da súa cara e te esquezas do teu corpo. Cando te queres dar conta, estás flotando entre riffs stoner, ritmos latinos e rituais extraños.

http://matapadre.bandcamp.com/album/mauna-loa

https://www.facebook.com/discos.p0rn0

Ás 21:30
No Café Cultural El Pueblo (bebidas baratas, futbolín e cultura underground)
5 euros anticipada (El Pueblo)
7 euros taquilla
Prezos ridículos polo dereito a unha cousa como esta.

3 MAYO: PRESENTACIÓN DE "CUANDO RÍES. LOS CONTENTOS: UNOS MALDITOS PIONEROS DEL GARAGE"


El sábado 3 DE MAYO, a las 12 de la mañana, se presenta en la LIBRERÍA EIXO de Ourense "Cuando Ríes. Los Contentos: unos malditos pioneros del garage", el libro de Fernando Fernández Rego y Piti Sanz sobre el citado grupo lugués, repasando la historia de uno de los grandes olvidados del rock en Galicia. Con ENTRADA LIBRE, por supuesto. Piti Sanz tocará además algunos temas del grupo.

A finales de los 80, Los Contentos fueron probablemente los primeros en seguir el estilo de los Sonics, los MC5 o los Kinks e introducir esas influencias en formaciones posteriores como Los Eskizos. "Cuando Ríes" incluye además el directo "Unknown Pirate: Live!", el tercer disco que sale a la luz del grupo, más de veinte años después de su disolución, y en el que repasan clásicos del garage de antes de Internet, como "Search and Destroy" o "Ramblin' Rose". Todo esto lo edita Xonix Records.

Sobre el han dicho cosas bonitas:

Javier Becerra (Retroalimentación - La Voz de Galicia)

"Cuando ríes es, en realidad, un acto de justicia. (...) Siguiendo, en cierto modo, el esquema del mítico Por favor mátame, la historia oral del punk, el libro da prioridad máxima a los testimonios de los integrantes del grupo y todas las personas que los circundaron. Enlazados con pequeños lapsos narrativos, conforman un puzle que viene a reivindicar la importancia y el legado de la banda."


Tino López (Os Resentidos, Semen Up)

“Libro fantástico, tierno, duro, emocionante, cautivador y con anécdotas desternillantes”


Antonio Cadarso (Los Cafres)

“Durante muchos años, injustamente olvidados, y hoy, felizmente recuperados. Tenemos un interesante libro-CD que glosa su ascenso y caída. Un libro de contenido crudo y valiente. Gracias al empeño de Fernando Rego y del superviviente y amigo fiel Piti Sanz podemos ahora volver a llenar un espacio glorioso de la historia de la música en Galicia”


Oscar Avendaño (Siniestro Total, Oscar Avendaño y Los Profesionales)

“Y tan Contento que me he quedado con esta compra. De verdad, os la recomiendo muy mucho. Cuando ríes. La historia de Los Contentos. La tuya, la mía o la de cualquier perdedor que tenga un grupo, no se coma una mierda y siga ahí, pensando que el resto del mundo está equivocado. Solemos tener razón”

El libro se puede conseguir por 15€ (+gastos d envío) a través de la tienda de Xonix Records: http://www.xonixrecords.com/tenda.html, y escribiendo a xonixrecords@gmail.com se enviarán contrareembolso a la dirección indicada.

También físicamente en:

A Reixa Tenda (Santiago)
Librería Trama (Lugo)
Fnac A Coruña (A Coruña)
Discos Elepé (Vigo)
Librería Cantón4 (Ferrol)
Librería Eixo (Ourense)
A Casiña dos Contos (Bandeira / Deza)

Próximamente más puntos de venta.

2 MAIO: I PARTO LÍRICO


- Temos unha idea, sería nun bar, en Ourense, non, mellor antes iriamos a unha libraría, si, eso mola, sempre da un toque como de interesante, ben. Pois o tema sería chegar alí, con poemas, vale, xa sei que iso da poesía non vende moito, pero da igual, nós chegamos alí e recitamos os nosos poemas en público, e a xente rise, baila, drógase moderadamentre dentro do marco legal (ENSALADAS A UN EURO) establecido, en fin que flipan con nós e queren tirarse ó alto do grupo, xa sabes, o que non toca nada, porque aquí hai un recital ás oito sen banda, pero logo tamén vai un grupo.

- Pero iso xa existe, chámase Aldaolado, Picaversos e toda esa mierda, e dende que non está subvencionado, a iso (BARQUILLOS, OYGA SEÑORA, BAAAAAAARQUILLOS) non vai ninguén.

- Non,eu xa sei o que di pero nós falamos de algo distinto,neste proxecto a xente iría en pelotas.

-Pero que di? é a mellor idea que tivo un creativo deste país dende que decidiron facer unha serie sobre (ESPECIAL JAMBURGUER A 3,5,6 COCHINOS EUROS JAMBURGUER DE COCHINO) narcotráfico na costa galega con latinoamericanos de por medio.

- Pois atenda,que llo explico. Como acaba de ler, señora, POLLITOS BIEN y los abortíjenes viaxan á cidade (OVOS DA CASA PARA TI E PARA OS DEMÁIS) das Purgas para facer un recital que a ninguén @ vai deixar indiferente, para nós é unha honra poder actuar na única provincia do país que non pode construír chalés en primeira liña de praia, nin a segunda, nin a terceira,pero pola que corren ríos de licor café del bueno, estades tod@s convidad@s a este singular espctáculo. Ah,e tamén haberá poesía,para quen a pida.


invitados especiais: EBA REIRO Y ESPOSA

ENTRADA GRATUÍTA
20:00 RECITAL DO CICLÓN DE LUZESTZ NA LIBRERÍA EIXO
22:00 CONCERTO EN EL PUEBLO

19 ABRIL: CRÓ! + MONOTONUS en EL PUEBLO


VERSIÓN RESUMIDA DOS MOTIVOS POLOS QUE ACUDIR A ESTE EVENTO:

CRÓ! son a pera e MONOTONUS molan, molan. Haberá froitas de todo tipo no CAFÉ CULTURAL EL PUEBLO, por SÓ 5 DÓLARES EUROPEOS, o SÁBADO 19 ás 21 horas.


VERSIÓN EXTENDIDA, CON EXTRAS:

CRÓ! están presentando o seu novo disco, “Pera”, e baixo a aparente simplicidade desas catro letras escóndese unha complexidade fascinante. A palabra “pera” refírese evidentemente á froita do pereiro, pero nalgún tipo de argot pode funcionar como adxectivo modificador. Nese caso, tamén reducible ó diminutivo “perita”, úsase para definir algo fantástico, perfecto para o momento. Un café agora sería pera = como me cundía agora un café. Cró! son “muy te cunde”, se o vemos así. Claro que o termo, unha vez diminuído, lévanos a ese perita. Unha churrascada o sábado sería perita = boca aberta e babear. Cando te babas pola noite é porque durmes con verdadeira profundidade: durmes perita. Pero unha perita, ademais dunha pera pequena, tamén é o feminino do termo “perito”. Iso significa “conocedor a fondo de algunha materia ou ciencia, cuxa actividade é vital na resolución de conflitos”. Pero logo hai xente, ai, que utiliza “peras” para referirse a peitos, nunha das mostras máis coñecidas da tendencia a utilizar froitas e vexetais como metáforas sexuais: melóns, bananas, pepinos, kiwis, etc. En definitiva, dicir que Cró! son pera pode querer dicir un feixe de cousas. E desa maneira queda claro que a súa música ten unha riqueza enorme e leva a cada un a sacar as súas propias conclusións, porque non é pechada e seguidora de fórmulas. É unha música que sucede no momento, feita por peritos da materia e que vai en moitas ocasións acompañada de fascinantes imaxes. E se non as hai, aparecen na cabeza de quen as oe, que tamén rematan coa boca aberta e babexando con frecuencia.

http://spacecro.bandcamp.com/



MONOTONUS están presentando o seu novo disco, “Mola Mola”, e desenvolver outra tese arredor do seu nome ou o título do seu disco seguramente sexa algo tedioso para vós e para min. Todo o contrario do que sucede ó escoitalos (e esa semana poderá oírselles tamén noutros sitios de Galicia como La Caja en Vigo). Son intensos e excitantes cando queren, e cando non pois son o que lles vén en gana. Ás veces son repetitivos pero en plan ben como no rollo kraut, e ás veces teñen melodías bonitas, e ás veces ruido do que che fai vibrar o corpo. Lin por aí que a partir das vibracións propias da escala musical occidental se puideron atopar os elementos que faltaban da táboa periódica e tamén as posicións relativas dos planetas no Sistema Solar (excepto Saturno). Os obxectos teñen música, o silencio absoluto non existe e o teu corazón palpita nunha frecuencia semellante á dun bombo na caixa torácica. De todas formas, o desta xente é outro nivel, son como Induráin en canto a iso. Teñen unhas letras moi interesantes, a consultar aquí:

http://monotonus.bandcamp.com/